- kieszeń
- kieszeń {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wszyty woreczek lub naszyty z trzech stron kawałek materiału tworzący rodzaj torebki (zwykle na ubraniach, torbach, plecakach), służący do przechowywania drobnych przedmiotów, np. chusteczki do nosa, dokumentów, pieniędzy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kieszeń tylna, przednia, prawa, lewa, wewnętrzna, zewnętrzna, nakładana, zapinana, pełna, pusta, dziurawa. Kieszeń płaszcza, kurtki, spodni, marynarki, plecaka, torebki. Włożyć, schować, wrzucić coś do kieszeni. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zasoby pieniężne, fundusze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zapłacić za coś z własnej kieszeni. Mieć pustą kieszeń. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'część urządzenia, do której wsuwa się coś płaskiego, w której coś jest zamykane itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kieszeń na dyskietkę komputerową. Magnetofon z wysuwaną kieszenią na kasetę. ZOB. {{/stl_10}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}dostępne dla {{/stl_7}}{{stl_8}}{czyjejś} {{/stl_8}}{{stl_7}}kieszeni; {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}nie na {{/stl_7}}{{stl_8}}{czyjąś} {{/stl_8}}{{stl_7}}kieszeń; chować – schować {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}do swojej [własnej] kieszeni; dostawać – dostać po kieszeni; drenaż kieszeni; mieć {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}w kieszeni; mieć węża w kieszeni; nabijać – nabić [i syn.] kieszeń [kieszenie, kabzę]; naładować kieszeń; przemówić {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}do ręki [do kieszeni]; siedzieć [być] {{/stl_7}}{{stl_8}}{u kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}w kieszeni; trzymać [mieć] {{/stl_7}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}w kieszeni; trzymać się za kieszeń; uderzać – uderzyć [bić i syn.] {{/stl_7}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}po kieszeni; znać {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}jak własną kieszeń {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.